Co-de-lèbre(-verdo)
Polypogon viridis
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Polypogon vert.
Descripcioun :La co-de-lèbre-verdo trachis en coulounìo dins li limas de ribiero e li roubino. Fai de fiéu (estouloun) que prènon eisamen racino i nous. Se recounèis à sis enflourejado en paumo ramado, verdo pièi un pau vióuleto, touto cuberto d'espigueto. Acò permès de la destria de la treinasso, Agrostis stolonifera, ço qu'èi pas toujour eisa. Pensas tambèn de regarda la lengueto qu'èi eici pu courto. Apoundèn qu'eici la lemma e la palea soun quàsi tant grando.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Polypogon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Ribiero
- Limas
- Roubino
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicalo
Ref. sc. : Polypogon viridis (Gouan) Breistr., 1966
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917